Παγκόσμια ημέρα εξάλειψης φυλετικών διακρίσεων

Ρατσισμός

Ρατσισμός είναι να θεωρούμε κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων ως κατώτερη ή ακόμα και αξία περιφρόνησης λόγω της φυλετικής ή εθνικής τους καταγωγής.
Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μείγμα υπεροψίας και φόβου. Δηλαδή, από τη μία πλευρά αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη-πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη κτλ.- ενώ από την άλλη αισθανόμαστε ότι οι άλλοι φυλή με κάποιο τρόπο μας απειλεί: Είτε στρατιωτικά, είτε πολιτιστικά, είτε ακόμη και στο επίπεδο εξεύρεσης εργασίας. Το αποτέλεσμα, μέσα μας, είναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα και προκατάληψη.
Ο ρατσισμός ενέχει πάντοτε το στοιχείο της διαστρεβλωμένης όρασης. Στους μεν εαυτούς μας, βλέπουμε μόνο καλά, μόνο αρετές, μόνο μεγαλείο. Αν κατά σύμπτωση προσέξουμε κάποιο ελάττωμα, εύκολα το δικαιολογούμε Στη δε αντίπαλη φυλή βλέπουμε μόνο πάθη, μόνο πονηριά, μόνο μικρότητα. Αν κατά σύμπτωση προσέξουμε κάποια καλοσύνη, εύκολα την ανάγουμε στην υστεροβουλία .

Παγκόσμια ημέρα εξάλειψης φυλετικών διακρίσεων

Στις 21 Μαρτίου 1960, 70 φοιτητές διαδήλωναν ειρηνικά κατά των νόμων του απαρτχάιντ στην πόλη Σάρπβιλ του νοτίου Αφρικής έχασαν τη ζωή τους από εν ψυχρό πυροβολισμούς της ρατσιστικής αστυνομίας. Μετά από έξι χρόνια, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών καθιέρωσε την 21 Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων.





Φυλετικές Διακρίσεις – Ρατσισμός στην Αμερική

Στην Αμερική υπάρχει το μεγαλύτερο πρόβλημα ρατσισμού από όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου. Είναι ουσιαστικά χωρισμένη σε λευκούς και μαύρους. Οι λευκοί μιλάνε για του μαύρους με επίθετα όπως «νέγρος», «μιγάδες», «αραπάδες» και άλλες πολύ χειρότερες εκφράσεις.
Στη διάρκεια των ετών παρουσιάστηκαν αρκετές ρατσιστικές οργανώσεις εναντίον των μαύρων, γνωστότερη από όλες είναι η Κου Κλουξ Κλαν. Η λέξη προήλθε από την ελληνική λέξη κύκλος (Κου Κλουξ) και την λατινική λέξη clan (φυλή). Η οργάνωση αυτή έδρασε στις ΗΠΑ και φερόταν εναντίον των Αφροαμερικανών καθώς και άλλων φυλετικών ομάδων. Ιδρύθηκε το 1865, από Νότιους, μετά τον αμερικανικό εμφύλιο πόλεμο, ως αντίδραση σε πολιτικές συμφιλίωσης. Η δράση της διήρκεσε έως τα μέσα της δεκαετίας του 1870.
Το 1915 δημιουργήθηκε μία δεύτερη οργάνωση που έφτασε στην ακμή της την δεκαετία του 1920.
Οι μαύροι στην Αμερική μεταφέρονταν από το 1619 ως σκλάβοι από την Αφρική, ενώ υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια των ετών 12,000 σκλάβοι μεταφέρθηκαν.
Η φυλετική στρωματοποίηση κατά των μαύρων έχει εμφανιστεί σε πολλά επίπεδα, την απασχόληση, την κατοικία, την εκπαίδευση και την κυβέρνηση. Η φυλετική διάκριση ποινικοποιήθηκε κατά ένα μεγάλο μέρος στο μέσο του 20ου αιώνα και έγινε κοινωνικά και ηθικά μη αποδεκτή. Παρόλο' αυτά σημαντικές ανισότητες εμμένουν ακόμα.
Το 2009 όλοι εξεπλάγην από την υποψηφιότητα που έβαλε ο Ομπάμα για πρόεδρος της Αμερικής και βγήκε βάση ψηφοφορίας πρώτος


Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ένας Αφροαμερικάνος αγωνιστής των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όπου δολοφονήθηκε στις 4 Απριλίου 1968 με σφαίρες στο λαιμό, γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 1929 στην Άτλαντα της Τζώρτζια.
Ποιήματα που έμειναν στην ιστορία
• «…Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά
παιδιά μου θα ζήσουν σε ένα έθνος όπου
δε θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματος
τους αλλά από την ποιότητα του χαρακτήρα
τους. Έχω ένα όνειρο σήμερα!
Έχω ένα όνειρο, ότι κάποια μέρα, κάτω στην
Αλαμπάμα, με τους φαύλους ρατσιστές της,
με τον κυβερνήτη που απ’ τα χείλη
του στάζουν λόγια αντίδρασης και μηδενισμού,
ναι, ακριβώς εκεί, στην Αλαμπάμα, θα έρθει
μια μέρα που τα μαύρα αγοράκια
και κοριτσάκια θα μπορούν να δώσουν το χέρι στα λευκά αγοράκια και κοριτσάκια σαν
αδέλφια. Έχω ένα όνειρο σήμερα…!»
• Εγώ όταν γεννήθηκα ήμουν μαύρος,
όταν μεγάλωσα ήμουν μαύρος,
όταν κάθομαι στον ήλιο είμαι μαύρος,
όταν κρυώνω είμαι μαύρος, όταν τρομάζω είμαι μαύρος,
όταν πεθάνω είμαι μαύρος…

Εσύ όταν γεννήθηκες ήσουν ροζ,
όταν μεγάλωσες ήσουν άσπρος,
όταν κάθεσαι στον ήλιο είσαι κόκκινος ,
όταν κρυώνεις είσαι μπλε,
όταν τρομάζεις είσαι κίτρινος,
όταν αρρωσταίνεις είσαι πράσινος,
όταν πεθαίνεις είσαι γκρι…

και έχεις το θράσος να λες εμένα έγχρωμο.


Ρατσισμός στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα είναι πολύ έντονο το θέμα του ρατσισμού. Παιδιά και μεγάλοι άνθρωποι φερόμαστε στους ξένους σαν να είναι άχρηστοι, κλέφτες, βρώμικοι και απολίτιστοι και όμως αυτό είναι λάθος γιατί είναι άνθρωποι όπως και εμείς αφού τους κακομεταχειριζόμαστε και τους βάζουμε να κάνουν αγκαραδουλειές με αντάλλαγμα ψορολεφτά, χωρίς ένσημα κλπ. αναγκάζονται να μένουν χωρίς λεφτά, άρα χωρίς σπίτι να μένουν πολλοί στο δρόμο και λογικό είναι να είναι βρώμικοι αφού δεν έχουν μπάνιο.
Δεν πρέπει λοιπόν να τους βλέπουμε σαν ανθρώπους που ήρθαν να πάρουν τη θέση μας στη χώρα μας, αλλά σαν ανθρώπους ίδιους με εμάς, όπου για να φτάσουν στο σημείο να μεταναστεύσουν έχουν σίγουρα ζήσει δύσκολα πράγματα στη χώρα τους και έχουν έρθει για ένα καλύτερο αύριο, στη χώρα μας. Και τέλος αν θέλουμε να λεγόμαστε Έλληνες και να τονίζουμε το Ε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε γι’ αυτούς, είτε είναι στην χώρα μας είτε είναι στο εξωτερικό.